Licht

‘Het licht is een genot. Wat een weldaad voor de ogen om de zon te zien!’
Prediker 11: 7

 ‘Een goede sneeuwbui haalt de eenzaamheid uit de lucht. Dat is denk ik waarom ik me na een dik pak zoveel beter voel, zuiverder. Alsof ikzelf échter ben en het leven ineens eerlijker. Het alledaagse ligt bedekt. Het vriest misschien nog wel maar je voelt het even niet. Je bent nog steeds alleen maar je mist de anderen niet. … Er is iets aan verse sneeuw wat hoop geeft.’

uit: Vaslav, van: Arthur Japin

 Sneeuw! Een witte wereld. De zon schijnt, het licht is een genot. Blije gezichten, vriendelijke mensen. Kinderen met rode wangen van de kou, spelend in de sneeuw, schaterend van plezier, hoe heerlijk vertrouwd en daarom, zeker nu, zo bijzonder. Even gewoon genieten, kinderlijke verwondering, onbekommerd plezier in een prachtige witte wereld.

 De kinderlijke verwondering door Gil vander Heyden gevangen met een paar voorzichtige woorden:

‘Sneeuw is regen
die het koud heeft,
druppels
met een jasje aan.
Is miljoenen
witte zoenen.
 
Is kleine stemmen
achter de ruiten:
Kom. Kom mee
naar buiten.’
 

uit: Kleine stemmen
van: Gil vander Heyden

Tineke Vroegindeweij, email tinekedas@hotmail.com

De Ark en De Open Hof vieren samen: vespers in de Veertigdagentijd

Het is Aswoensdag (17 februari) geweest. Vanaf die dag tellen we veertig dagen naar het Paasfeest. Veertig, hoor ik u denken, volgens mij zijn het er 46! Dat klopt, maar de zondagen tellen vanouds niet mee als vastendagen. Op zondag vieren we elke week weer de opstanding en die dag is dus niet geschikt voor ingetogen leven, dat feest mag elke week gevierd worden.

Op de woensdagen in de Veertigdagentijd zenden we vanuit De Open Hof een korte meditatieve vesper uit. We hopen dat gemeenteleden hun medewerking op muzikaal gebied zullen verlenen. U kunt via de website deze vespers zien op kerkomroep.nl. In de vespers komt elke week een van de zeven werken van barmhartigheid aan de orde. We volgen hiermee het project van Kerk in Actie van de landelijke kerk. Op allerlei manieren zal hier aandacht aan worden besteed in de vespers en in de kerkdiensten. Kijkt en viert u mee?

De orde van dienst is eenvoudig. De lezing voor deze week is: 24 februari: Psalm 42, Johannes 4, 1-10: thema: de dorstigen drinken geven.

Online van harte welkom om deze dienst te volgen

Hartelijke groet

Ds. Antoinette van der Wel

Actie Kerkbalans 2021

de Actie Kerkbalans is in volle gang. Het thema van de actie is dit jaar “Geef vandaag voor de kerk van morgen”.

In de periode van 11 – 25 januari 2021 wordt de actie Kerkbalans gehouden.

Dankzij uw bijdragen kunnen we onze belangrijke taken blijven vervullen en nieuwe plannen maken.

Kerk TV

Te midden van alle onmogelijkheden die het coronavirus de afgelopen maanden met zich meebracht, werd duidelijk waar de kerk wél toe in staat was. De kerkdiensten werden met Pinksteren weer opgestart en zijn sindsdien via Kerk TV te bekijken. Dankzij de nieuwe geluidsinstallatie kunnen we genieten van een uitstekende weergave van spraak en muziek. De mensen van het beamerteam verzorgen mooie presentaties bij de kerkdiensten.

Pastoraat

Het pastoraat ging liefdevol door met haar werk, al moest het soms via een raam op een kier.

Vanuit de kerk geven we zorg en aandacht aan de gemeenteleden op zo’n manier – in gesprek of in een ontmoeting – dat die ander iets van geloof, hoop en liefde ervaart zoals we die in de kerk met elkaar delen. Dit kan gebeuren in een gesprek, in een groep maar ook in een onverwachtse ontmoeting.

Pastoraat is geen bijkomend iets maar een kernopdracht van de kerk. De pastorale aandacht is er voor een wijde kring van mensen.
Pastoraal bezoekwerk door ambtsdragers of contactpersonen is een belangrijke vorm van pastoraat.
Ook de predikant speelt hierin een belangrijke rol. Met name bij de aandacht voor ouderen, zieken en eenzame mensen. Diverse medewerkers en ds. van Bolhuis hebben heel veel werk verzet voor onze gemeente.

Diaconaat

Het diaconaat kreeg nieuwe impulsen, zowel voor mensen binnen als buiten de kerk. Een aantal activiteiten konden niet doorgaan zoals de ouderenmiddag en Kom op de thee. Gelukkig kon rond Pinksteren een zeer geslaagde bloemengroet aan onze gemeenteleden worden gebracht.

Buiten de muren van De Open Hof waren we voor het tweede jaar betrokken bij de actie Deel uw vakantiegeld, maar ook via het Interkerkelijk Diaconaal Beraad hebben we ons aandeel geleverd bij o.a Schuldhulpmaatje.

Aan vindingrijkheid en enthousiasme geen gebrek.

 

Nieuwe Predikant

Onder leiding van ds. Sophie Bloemert hebben we een beleidsplan gemaakt voor onze kerk. De beroepingscommissie heeft dit werkstuk goed kunnen gebruiken bij haar zoektocht naar een nieuwe predikant(e). Door de gevolgde procedure en uitstekend werk van de commissie heeft dit uiteindelijk kunnen leiden tot de aanstelling van ds. Antoinette van der Wel per 1 november. Ds. van der Wel is energiek aan de slag gegaan en we ervaren inmiddels een goede en inspirerende samenwerking.

Veel vrijwilligers

In één van de vorige nieuwsbrieven is bericht over de inzet van onze kerkmeester om ons kerkgebouw goed te onderhouden. Veel vrijwilligers zetten zich met hart en ziel in voor de kerk. Maar ook financieel zullen we het samen moeten doen. Net als voor een huishouden is een gezonde financiële situatie belangrijk voor de kerk. Daarom vragen we elk jaar om een bijdrage. De Actie Kerkbalans is voor de financiële huishouding van de kerk de belangrijkste inkomstenbron. Het is vrijwillig, maar we kunnen niet zonder! We hopen dat we weer op u mogen rekenen.

Geef voor je kerk

Kerk daar sta je
Met je deuren open
wagenwijd
Voor wie trouwen,
dopen, vieren, rouwen
Voor wie maar wil
luisteren naar een woord dat verheft
naar een verhaal
van een naaste om een praatje verlegen
Kerk blijf daar staan
Ik geef om
de plek die je biedt

Dankzij uw bijdrage kan de kerk voortbestaan

Namens het College van Kerkrentmeesters, Jan van Es, bijdrage-administrateur,
telefoon 681 37 63, e-mail vvb@deopenhof-hia.nl

 

Het bezorgen van de uitnodigingsbrief:

Omdat we in coronatijd het aantal fysieke contacten zoveel mogelijk willen beperken, bellen we dit jaar niet bij u aan en wordt de uitnodigingsbrief bij u in de brievenbus gestopt.

Er zijn verschillende mogelijkheden om te reageren:
–          1. Indien mogelijk maak gebruik van het digitale toezeggingsformulier op de website.
–          2. Lukt dit niet dan kunt u zelf uw envelop in de brievenbus van de kerk te stoppen, of
–          3. U kunt uw antwoordenvelop brengen bij degene die de uitnodigingsbrief bij u heeft gebracht of u kunt contact opnemen met deze persoon.
–          4. Natuurlijk kunt u uw antwoordenvelop ook nog per post retourneren

 

 

 

Zaterdag 15 januari 2022: nationaal gebed voor vrede en verbinding

Aan de vooravond van de Week van gebed voor eenheid vindt op zaterdag 15 januari een Nationaal Gebed plaats. De initiatiefnemers zijn getroffen door de verdeeldheid tussen mensen, in geloofsgemeenschappen en de samenleving naar aanleiding van de aanhoudende coronacrisis. In het gebed wordt God gevraagd om vrede, verbinding, mildheid en eenheid.

In een programma van 20.00 – 21.30 uur spreken diverse christelijke vertegenwoordigers een gebed uit. Daarnaast wordt er aan de hand van persoonlijke verhalen duidelijk hoe de coronacrisis mensen raakt. Het programma is live te volgen via www.nationaalgebed.nl en wordt verzorgd door de EO. Overige initiatiefnemers zijn de Protestantse Kerk in Nederland, MissieNederland, Niet Alleen, de Raad van Kerken in Nederland en Samen Kerk in Nederland.

Thuis meedoen

Tijdens de momenten van gebed tijdens het avondprogramma kunnen mensen thuis meedoen. Dit kan persoonlijk, maar ook in kleine groepjes of – mede-afhankelijk van de dan geldende maatregelen – met de geloofsgemeenschap.

Jurjen ten Brinke, EO-presentator en voorganger van de multiculturele kerk Hoop voor Noord in Amsterdam-Noord, hoopt dat veel mensen aanhaken bij dit initiatief. “De coronacrisis duurt lang. Mensen zijn onzeker en raken moedeloos. Daar bovenop komt de polarisatie door de verschillende meningen over dit onderwerp. Het is goed als we onze pijn en moeite neerleggen bij God en vragen om Zijn genade en vrede in onze harten en voor ons land.”

Voorafgaand aan en tijdens de uitzending kunnen gebeden op een digitale gebedsmuur geplaatst worden of op social media met de hashtag #nationaalgebed.

Aansluitend bij eerdere gebedsinitiatieven

Tijdens de gehele coronapandemie zijn er vanuit verschillende kerkelijke tradities (online) gebedsmomenten geweest, waarbij christenen gezamenlijk voorbede deden voor de bestrijding van de pandemie en voor iedereen die hierdoor geraakt werd. Het Nationaal Gebed bouwt voort op deze voorgaande gebeden en luidt tevens de jaarlijkse Week van gebed voor eenheid van christenen in. Daarin bidden christenen van 16 t/m 23 januari samen voor eenheid, wijk en wereld.

Nationaal Gebed

Een eerder Nationaal Gebed werd georganiseerd op 18 maart 2020, aan het begin van de coronacrisis in Nederland. Via verschillende kanalen deden meer dan honderdduizend Nederlanders mee door gebedspunten aan te dragen en/of mee te bidden.

Zingen in de kerk

Gisteren kwam de PKN met het dringende advies helemaal niet meer te zingen in de kerk, ook niet met een ensemble van vier. De classis kwam even later met een zelfde advies. De gebeurtenissen in Biddinghuizen en de dreiging van de Britse variant van het coronavirus liggen hieraan ten grondslag.

Daarom is in overleg met de kerkrentmeesters besloten de eerstkomende vier zondagen de diensten zonder het ensemble te houden. Natuurlijk zal er wel muziek zijn van o.a. de organisten.

We wachten verdere ontwikkelingen af en hopen dat na die vier weken er weer gezongen mag worden.

 

Chris Meijer, voorzitter kerkenraad (cjmeijer50@gmail.com)

De vrucht van de Geest

‘Maar de vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing. Er is geen wet die daar iets tegen heeft.’
Galaten 5: 22 – 23

Groot zijn in het kleine
Koetjes en kalfjes, dat zijn het vaak of nee, eigenlijk moet ik zeggen, zo vóelt het vaak als we
bij elkaar zijn. De doodgewone dingen van alledag komen voorbij. Kinderen, kleinkinderen,
werk, vakanties, hobby’s, zorg voor ouders, kwaaltjes. We groeien met elkaar mee.

In de jaren ’80 woonden we alle vier in dezelfde straat en ontstond ons buurvrouwen koffieclubje dat net zo kneuterig voelt als het klinkt: huiselijk, knus, sfeervol, welbehaaglijk. Er was ook verlies. Ooit waren we met vijf… Een van hen verloren we uit het oog. Wij raakten haar kwijt, zij raakte ons kwijt.
Na onze afspraakjes kan het me elke keer weer verbazen, het gemak waarmee we in alle rust over van alles kunnen praten. Geen enkel verhit gesprek. Vreugde, verdriet, kleine zorgen, grote zorgen. Alles kan voorbijkomen, terwijl de sfeer van gemoedelijkheid en respect onaangetast blijft.
Ooit, toen het clubje ontstond, vroeg ik me af of ik me geen buitenstaander zou voelen. Vier buurvrouwen van reformatorische huize, ik van gereformeerde huize. Onze verschillende achtergronden en de uiterlijke zaken die ermee gemoeid zijn, hebben ons contact nooit in de weg gestaan. Zoals God kijkt naar het innerlijk, naar wat een mens beweegt, zo kijken wij naar elkaar.

In deze tijd, waarin verschillen soms uitvergroot worden tot tegenstellingen, waarin je keuzes lijkt te moeten maken, voor of tegen, voelt het bijzonder. In het jaar 2020 voelde het bijzonder, het jaar ook wel omschreven als het jaar waarin de kloof van ideologische verschillen tussen mensen steeds maar dieper werd.
Er gaat rust uit van ons clubje, ik ben er blij mee. En ik voel dat dit de vrucht van de Geest is, dat dit het is wat van ons gevraagd wordt in het leven van alledag. In het klein en in het groot. Groot zijn in het kleine en klein zijn in het grote.

De vrucht van de Geest… Het is er, als we ervoor open staan, als we het willen zien, als we élkaar willen zien zonder vooroordelen.
Tineke Vroegindeweij, e-mail tinekedas@hotmail.com

Een onvergetelijke kerst?

Wie had ooit kunnen denken dat ‘anderhalvemetersamenleving’ het woord voor 2020 zou zijn? Wie had ooit kunnen vermoeden dat de minister-president ons, ernstig kijkend, vanuit het torentje op het hart zou binden dit jaar het kerstfeest in bescheiden kring te vieren? Het is bijna een jaar geleden dat we voor het eerst hoorden over een virus dat in China rondwaarde en waaraan velen overleden. Nu zijn we aan het eind van dit jaar gewend en misschien zelfs wel murw door alle gesprekken rondom datzelfde virus. We worden in deze maanden sterker dan tevoren teruggeworpen op onszelf en de kleine kring om ons heen.

Hoe vier je dan kerstfeest? Heel misschien brengt deze bizarre periode ons weer dichter bij het verhaal van het kind in de voerbak. Te midden van alle festiviteiten die deze dagen gewoonlijk omgeven, lijkt het kind soms uit het zicht verdwenen. Erg romantisch is het kerstverhaal niet als je er eerlijk naar kijkt. Jozef en Maria op reis omdat een machtige heerser heel graag wil weten wie er in zijn rijk wonen. Nergens is er plaats voor hen. Geen bed te vinden in de drukke stad. Nergens iemand die even aandacht schenkt aan het jonge, zwangere meisje. Het kraambezoek bestaat uit ruige herders die een engelenzang hebben gehoord.

Toch wordt al eeuwen beweerd dat de echte geschiedenis daar werd geschreven. Niet in het paleis van Herodes, noch in het sterke Rome van Augustus, maar ergens in een achterafkamertje in Bethlehem. Voor mij is dat het hart van het kerstevangelie. God laat zich kennen in het kwetsbaarste dat we kennen: een kind, waarvoor vanaf dag één al geen ruimte is.

Wrang? Wereldvreemd? Of juist ontroerend mooi. Het jaar 2020 zullen we niet licht vergeten. Tegenover het welhaast ongelofelijk vertrouwen in de maakbaarheid van het leven, werden we geconfronteerd met de kwetsbaarheid van ons leven en deze wereld. We werden teruggeworpen op onszelf en schuilden in onze huizen. Veel wereldnieuws verdween naar de achtergrond.

Ik hoop dat deze kerstdagen onvergetelijk zullen zijn. Dat we ons bewust zullen zijn hoe kostbaar het leven is. Dat we de moed hebben buiten onze vertrouwde kring onze ogen open te houden voor wat er verder op deze wereld gebeurt, voor al die plaatsen waar kinderen op vergeten plekken worden geboren.

Met kerst zet ik vaak mijn beeldje van Maria en kind uit Peru op mijn bureau. Een beeldje dat kwetsbaarheid laat zien, maar tegelijkertijd ook liefde en zorg. Ik weet niet hoe uw jaar is verlopen. Wat er aan zorg en verdriet, of vreugde en blijdschap was.

Ik hoop dat ondanks alles er in dat afgelopen jaar, licht was en liefde en zorg en vriendschap. Dat er mensen waren die verdacht veel leken op engelen.

Ik wens u onvergetelijke kerstdagen toe, waarin we ervaren mogen dat het licht van het kind alle duisternis verdrijft.

ds. Antoinette van der Wel telefoon: 06 108 12 631, e-mail dsavdwel@deopenhof-hia.nl

Noodkreet familie Ouaouich

Kunnen wij hen helpen in eigen land te blijven?

De Coronacrisis heeft de toeristensector weggevaagd in de Marokkaanse regio grenzend aan de Sahara. En daarmee de inkomstenbron van familie Ouaouich. Als voormalig nomaden werkten zij als kamelenbegeleiders voor de toeristen. Ook al was de situatie weinig rooskleurig, het was hun bestaansgrond. De familie bezit niets behalve een eenvoudig huis en hun arbeidskracht. Bij hen was ik vorig jaar twee weken te gast.

Deze bescheiden en gastvrije familie begrijpt dat onderwijs de weg uit de armoede is. Vader en M’barek (de oudste zoon, 27 jaar) hebben de afgelopen jaren heel hard gewerkt om de jongere kinderen naar school te laten gaan (ook de meisjes, bijzonder in een regio met 40% analfabetisme). Eén zoon bezoekt nu zelfs de universiteit. Maar zonder inkomsten is onderwijs volgen niet mogelijk.

Nu is er een unieke kans voor een nieuwe toekomst die ze heel graag willen pakken: de aankoop van een stukje grond. Een stukje grond = zichzelf uit de armoede kunnen werken = opleiding voor de kinderen = niet door armoede gedreven op drift raken naar Europa. Landbouw is een stabiele sector, voedsel is altijd nodig. De familie is bereid heel hard te werken zoals bewezen; het afgelopen half jaar heeft Mbarek voor 5 euro per dag zeven dagen in de week als landarbeider gewerkt. Zwaar handwerk en te weinig inkomsten om het gezin te onderhouden. Maar hij heeft wel het vak van de alfalfa-teelt geleerd. Dat wil hij op het nieuwe land doen met zijn familie. Totaal moet 3 hectare land bewerkt worden om zowel het gezin van een zeer bescheiden inkomen te voorzien als de huidige landeigenaar stukje bij beetje af te betalen.

Van de al ingezamelde giften in eigen kring en leningen van vrienden en familie in Marokko is de aanbetaling gedaan, kan 1 ha. bewerkt worden en gaan de kinderen nu naar school. Voor de andere 2 ha. is nog eenmalig 3000 euro startkapitaal nodig: voor zaad, gereedschap, zonnepanelen voor de waterpomp, buffertje voor tegenvallers, levensonderhoud en de eerste afbetalingen voordat de eerste oogst er is. Zij hebben geen toegang tot micro-kredieten, bankleningen of ondersteuning van de overheid.

Kunnen wij samen eenmalig 3.000 euro bij elkaar brengen, om deze hardwerkende familie een stabiele toekomst te geven in eigen land? En zo de armoedespiraal te doorbreken? Alle beetjes helpen. Bij voorbaat enorm bedankt voor uw bijdragen namens familie Ouaouich!

Toen wij in september het benodigde geld voor schoolboeken, schoenen en de verplichte bijdrage voor de maaltijd op school overhandigden, waren ze intens dankbaar: “Wij zijn gezien, dank God.”

 

Namen, contactgegevens, foto’s en uitgebreider verhaal met cijfers, zijn bij mij opvraagbaar en uiteraard ben ik bereid alle nodige toelichting te geven.

Wenny van der Hee, telefoon 06-19997150, e-mail wpvanderhee@gmail.com Rekeningnummer: NL92INGB0004202053 t.n.v. W.P. van der Hee o.v.v. Mbarek. DANK

Kerstengelenproject 2020

Al voor het vierde jaar wordt vanuit De Open Hof het kerstengelenproject georganiseerd.

Er zijn in de afgelopen Adventsweken 25 engelen op pad gegaan om anoniem attenties af te leveren op 28 adressen.

Het is elke keer weer bijzonder mooi dat het aantal kerstengelen overeenkomt met het aantal te bezoeken adressen. Want er zijn zelfs engelen die op eigen verzoek twee adressen bezoeken. De reacties die we ontvangen zijn hartverwarmend en ontroerend.

Zo zijn we als gemeente van De Open Hof lichtpuntjes in de donkere dagen voor Kerst. Lichtpuntjes die verwijzen naar het grote licht dat verschijnt in de Kerstnacht.

Alle kerstengelen willen we bedanken voor hun inzet en aandacht namens De Open Hof en alle ontvangers.

Gezegende kerstdagen voor alle gemeenteleden van De Open Hof.

Wenny van der Hee en Anja van der Weijde.

Kerkdiensten met Kerst en daarna tot nader order alleen nog via KerkTV te volgen

Kerkdiensten alleen via KerkTV te volgen. Geen bezoekers meer voor bijwonen van Kerkdiensten in de Open Hof

Vorige week zijn we in een lockdown gekomen. Het advies is om zoveel mogelijk thuis te blijven en gebruik te maken van de mogelijkheid om de kerkdiensten digitaal mee te maken.

We hadden oorspronkelijk gepland om de Kerstnachtdienst en de dienst op eerste Kerstdag etc. nog doorgang te laten vinden met de het  (strenge) veiligheidsprotocol dat we gebruiken.

Echter de recente ontwikkelingen van stijgende besmettingsaantallen, mutaties van het virus, meerdere kerken in onze omgeving sluiten de deuren voor bezoekers en zenden de diensten enkel digitaal uit, heeft het moderamen, in overleg met het college van Kerkrentmeesters doen besluiten om per direct te stoppen met het toelaten van bezoekers voor het bijwonen van kerkdiensten. Het is dus met directe ingang enkel mogelijk om de kerkdiensten via KerkTV te volgen. Het is verstandig om elk risico nu te  vermijden.

Deze maatregel blijft geldig tot de overheid een ruimere openstelling weer mogelijk maakt. Laten we ons ontfermen over die gemeenteleden die niet de mogelijkheid hebben de diensten digitaal mee te beleven. Misschien kunt u iemand uitnodigen om bij u thuis, op anderhalve meter, de dienst digitaal te volgen.

Het zijn sombere en ongewisse tijden maar het licht van Kerstmis kan en zal ons troosten en bemoedigen. Met deze gedachte in het achterhoofd wil ik u, ondanks alles, een gezegende Kerst toewensen

Chris Meijer, voorzitter kerkenraad