We hebben deze catechese groep voor Pasen afgesloten. We aten zoals elke keer weer broodjes knakworst en soep in De Hofkamer. We treffen elkaar op 17 mei om 18.00 uur nog een laatste keer voor een luchtige afsluiting. In september gaan we weer met een nieuwe groep beginnen.
Collega Piet van Veldhuizen en ik treffen deze groep van ruim tien 18-plussers op maandagavond in De Ark. We spraken de laatste keer over het lijdensverhaal en namen de ruimte om onze vragen te stellen aan de mensen die daarbij een rol spelen. Het werd een mooi en open gesprek. De volgende keer is op 24 april om 20.00 uur in De Ark. Wees welkom en voel je vooral vrij om aan te schuiven
Door verschillende mensen in onze omgeving werden mijn man Jurriaan en ik gewezen op het depot van Boijmans Van Beuningen. Ik was er al verscheidene keren langsgelopen en had me verbaasd over het prachtige gebouw. Zoals die pot midden in de stad staat en alles eromheen weerspiegelt, ik vind het prachtig.
Ik houd van Rotterdam, van zijn hoge gebouwen, van zijn multiculturele sfeer, van de chaos en van alle bijnamen voor de gebouwen. Op een regenachtige middag stapten we in de metro om het gebouw nu eindelijk ook een keertje van binnen te zien.
Het depot is geen museum, maar de naam zegt het al, de plaats waar de kunstwerken van het museum worden bewaard, gerestaureerd en waar onderzoek kan plaatsvinden. Als je het gebouw binnenkomt word je getroffen door het vele glas in combinatie met het stoere beton. We suisden omhoog in een glazen lift en zagen voor het eerst ook enkele kunstwerken aan de achterkant. De stickers met vermelding van het museum waar dit werk ook was geweest, de oude houten panelen, de schroefjes en spietjes, het geeft zo’n ander, gewoon beeld van een werk. De glazen vloer vond ik fascinerend en maakt het hele gebouw transparant.
En daar lag voor mij ook een beeld van de Veertigdagentijd zomaar voor het oprapen toen ik naar beneden keek door al die lagen glas heen. Het beeld is verwarrend; ik probeerde een foto te maken, wat moeilijk lukte door alle weerspiegelingen, maar ik vond het een treffende gelijkenis voor deze periode in de kerk. We lezen de verhalen van Jezus die Jeruzalem nadert. Verhalen die transparant lijken te zijn tot op het geheim van Pasen. Even wordt er ons een blik gegund op leven dat sterker is dan dood, op liefde die alles kan overwinnen. Maar even vaak is het voor ons moeilijk te begrijpen, zien we als in een raadsel, in een spiegel, zegt Paulus in zijn gedicht over de liefde (1 Korinthe 13).
Een gedachte die zomaar door mijn hoofd schoot, op die regenachtige middag in een gebouw van spiegels en glas.
Ds. Antoinette van der Wel (dsavdwel@deopenhof-hia.nl en telefoon 06-10 81 26 31)
Ze wist niet meer hoe de wereld in elkaar zat, zei ze. Ze was bang dat de interesse een beetje overging. ‘Ik weet niks meer, het is net of ik niet meer leef.’
Ze wist dat ze niet voor het verzorgingshuis had gekozen, maar ze begreep niet hoe het zover gekomen was. Ze wist dat mensen taken hebben, maar ze begreep niet dat dat van haar niet meer verlangd kon worden, dat ze geen baan meer nodig had, maar zorg. Ze wist dat foto’s van kinderverjaardagen met opgetogen gezichtjes betekende dat er visite was, gezelligheid, maar ze begreep niet dat ze er niet meer naartoe kon. Of begreep ze meer dan wij wisten? Begrepen wíj het eigenlijk wel? Kónden wij er eigenlijk wel iets van begrijpen, niet wetende hoe het voelde in haar wereld.
Was u daarom soms zo stil ma? Of was u moe, te moe om te praten misschien? Soms zei u er nog weleens iets over. Soms zei u dat het niet meeviel. Waarom dachten we dan eigenlijk dat u het niet meer begreep. Daarmee was toch alles gezegd?
Tineke Vroegindeweij
De vorige keer kon ik vermelden dat de landelijke opbrengst in 2022 ruim 27.000 euro bedroeg, 7000 euro meer dan het jaar ervoor. Dan vraag je je toch wel even af hoeveel De Open Hof daaraan meegeholpen heeft. Helaas is dat niet na te gaan. Maar het blijft een mooi resultaat.
Niet alle spullen die ingezameld worden gaan naar Kerk in Actie. De opbrengst van de lege balpennen, viltstiften, markers etc. gaan via hetzelfde inzameladres naar een kindertehuis in Indonesië. Soms krijg ik opmerkingen waarom we dan geen schrijvende pennen sturen. De misvatting is dat ze naar het kindertehuis zelf gestuurd worden. Het gaat echter alleen om het plastic van de buitenkant. Dat plastic wordt gerecycled en dan worden er weer dingen van gemaakt zoals tuinstoelen. De opbrengst van het plastic is bestemd voor het kindertehuis. Via mijn buurvrouw gaan de brillen naar projecten in Moldavië en Roemenië.
Al met al wordt er ook dit jaar weer veel ingeleverd.
Op naar een mooi resultaat voor 2023!
Janie Bakker
Vrijdagmiddag 10 maart was er weer Open Huis in De Hofkamer. Na koffie/thee met lekkere koek hield Chris Meijer rond 15.30 uur een korte toespraak. Zijn verhaal ging over de rode esdoorn die Arie van der Ven ging planten in de tuin voor de kerk. Een boom die zijn wortels graaft in de grond en daarvoor heel lang zijn plek weet te vinden. Er viel wat lichte sneeuw die middag. Vandaar dat vele aanwezigen vanachter het raam naar het planten hebben gekeken.
Jelle van der Weijde maakte uit hout van een verwijderde kerkbank een bordje bij de boom. Wat een mooie symboliek. We hebben het boomplanten gevierd met een heerlijk Syrisch hapje.
Na de borrel volgde een Syrische maaltijd. Mahmoud heeft al dit lekkers voor ons klaargemaakt. Mahmoud doneerde ons als teken van gastvrijheid een heerlijke linzensoep. Sinds kort heeft Mahmoud een afhaalwinkel aan de Meelstraat 4 in Zwijndrecht. Een leuke tip voor wie nog andere gerechten wil proeven.
Rond 17.00 uur werd er in de Hendrikkamer geoefend op enkele liederen waarmee de maaltijd geopend en gesloten werd.
De bijeenkomst was speciaal omdat hij in het teken stond voor hulp aan de slachtoffers van de aardbeving in Syrië en Turkije.
We zijn dankbaar dat we zo met elkaar gelegenheid hadden om ‘aan tafel’ te gaan. Die dankbaarheid werd ook zichtbaar in de opbrengst van de collecte na afloop. Het bedrag van 144 euro gaat naar giro 555.
Het volgende Open Huis is vrijdag 14 april. Welkom vanaf 15.00 uur! Kom je ook?
Jan en Ellie van Es, Hans en Ria Kool
Zondag 19 maart (4e zondag) werken we uit Johannes 9 vers 30: “Wat vreemd dat u niet begrijpt waar Hij vandaan komt, terwijl Hij mijn ogen geopend heeft.” Kernwoorden hierbij zijn: zien, kijken, ogen open.
Johannes vertelt hier het verhaal van de blinde man en de gesprekken met de Farizeeën die gaan over KIJKEN en ZIEN.
Het thema: ‘uit liefde voor jou’ vond ik terug terwijl ik in de wachtkamer van het Oogziekenhuis zat en mijn oog op de tekst viel: ‘Enkel met het hart kan men goed zien. Het essentiële is onzichtbaar voor de ogen.’ (Antoine de Saint-Exupery).
De schikking stelt een groot oog voor met een prachtige iris.
Rond het oog toch weer kronkeltakken, de weg van geloven kan moeilijk zijn.
De meditatieve tekst hierbij is:
Oculti: Ogen open
Zien, kijken, gezien worden
Wie ben jij
Geworden?
Zondag 26 maart (5e zondag) lezen we verder uit Johannes: de opwekking van Lazarus.
Kernwoorden hierbij zijn: kringloop van het leven, troost.
Troost beweegt de menigte om naar Bethanië te gaan. Toch gebeurt er in dit verhaal iets wat daar haaks op lijkt te staan. Jezus komt niet om te troosten, Hij begint te praten over het leven. Hij schuift de dood aan de kant en spreekt over tot leven wekken.
In de schikking van vandaag gebruiken we de krans. De krans symboliseert het leven.
In de kronkeltakken plaatsen we strobloemen en gedroogde grassen die herinneren aan het aardse leven. Groene grassen en roze bloemen maken de cirkel levend.
Meditatieve tekst hierbij:
Cirkel vol
Ogenschijnlijk dode bloemen
Zijn levende herinneringen
Liefde voor jou
Leny Stehouwer
O
p vrijdag 17 maart om 10.00 uur komt de Bijbelkring bij elkaar. We lazen de afgelopen keer uit Genesis naar aanleiding van vragen over de zonde. Deze keer lezen we het vervolg: Genesis 4. Van harte welkom om aan te schuiven.
Om de andere week eten Piet van Veldhuizen en ik samen met de middelbare scholieren om 18.00 uur in De Open Hof. De eerstvolgende keer is op 22 maart. Welkom!
Collega Piet van Veldhuizen en ik treffen de 18-plussers op maandagavond 20 maart om 20.00 uur in De Ark. We zullen met elkaar het lijdensverhaal lezen en in gesprek gaan over wat dat voor ons betekent. Wees welkom en voel je vooral vrij om aan te schuiven.